Het was niet onze eerste verhuizing. In 1943 verhuisden we van Varik naar Nigtevecht. De huisraad per boot via Waal en Amsterdam-Rijnkanaal. Wij per trein. Eerst naar Abcoude, vandaar per koetsje via de Veltersweg met tol en vervolgens de draaibrug over het Amsterdam-Rijnkanaal.
Onze verhuizing naar Zeeland 1 april 1947
Een gedeelte van de familie reisde naar het plaatsje in Zeeland in de personencabine van de oplegger van de verhuiswagen. Die cabine zat weer boven de bestuurderscabine van de trekker. Vlak na de oorlog waren er ook autobussen in die vorm. Het uitzicht over het lege, platte en kale landschap stemde de inzittenden niet vrolijker. Het gezinshoofd en ik arriveerden zondag 30 maart per stoomtrein. Het station van het plaatsje vond ik indrukwekkend: een watertoren voor de locomotieven, een hoge loopbrug van perron 1 naar perron 2, een remise en een draaischijf. Nadat de kaartjes waren ingenomen kwam je op het vriendelijke stationsplein waarop bussen van de AMZ of Krijger. We liepen rechtstreeks naar de kerk waar we via de zijdeur binnenslopen en door de fluisterende koster werden opgevangen: de 10 uur dienst was al een kwartier aan de gang.
Het was een enorm bouwsel met achterin onder de Turkse kap een groot orgel. En zo klonk het ook dankzij de fysieke inspanningen van de organist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten